ΚΡΙΣΕΙΣ 2018: Μια ανεξήγητη αποστρατεία - Πώς το Πολεμικό Ναυτικό "εξολοθρεύει" την αριστεία
Κεραυνός εν αιθρία! Πολλές από τις κρίσεις της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Άμυνας έκαναν τον κόσμο να γελάσει, όμως μια θα κάνει αυτούς που γνωρίζουν να αγανακτήσουν.
Πριν από δυόμισι χρόνια, ο Πλοίαρχος Λεωνίδας Τσιαντούλας, έχοντας τεθεί εκτός οργανικών θέσεων ανέλαβε το «δύσκολο» καθήκον της Διεύθυνσης της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού. Το «δύσκολο» είναι εντός εισαγωγικών γιατί μέχρι τότε η Υπηρεσία ήταν σοβαρά υποβαθμισμένη, σε επίπεδο κτιριακό και ακαδημαϊκό, ενώ και σε επίπεδο συνεργασιών και εξωστρέφειας ήταν πρακτικά ανύπαρκτη.
Ο Λεωνίδας Τσιαντούλας με όρεξη και όραμα εφήβου την μετέτρεψε σε απίστευτα σύντομο χρόνο σε μια Υπηρεσία Ιστορίας αντάξια των καλυτέρων του κόσμου, αντάξια δηλαδή της ένδοξης ιστορίας του Πολεμικού Ναυτικού.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις πολυτελείς εκδόσεις που έγιναν ανάρπαστες; Τις ανακαινίσεις και τον εκσυγχρονισμό; Τη διοργάνωση εκπληκτικών εκδηλώσεων, ομιλιών και ημερίδων; Την περίφημη «κινητή έκθεση» που έκανε το γύρο της Ελλάδας;
Την απίστευτη συνεργασία με το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και τα διάφορα Αθηναϊκά αλλά και περιφερειακά μουσεία; Από ένα σημείο και μετά η Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού ήταν η προμετωπίδα των Δημόσιων Σχέσεων του Κλάδου και μάλιστα με απόλυτη αυτοδιαχείριση ή με χρήση χορηγιών – χωρίς κανένα κόστος για το ΠΝ.
Το να αποστρατεύσεις αυτόν τον Αξιωματικό, από αυτή την θέση, και με δεδομένο τον ήρεμο και προσηνή χαρακτήρα του και την ενεργητικότητά του, μπορείς να το αποδώσεις μόνο σε φθόνο!
Άλλωστε αυτός ήταν υπεύθυνος που μια διαλυμένη Υπηρεσία μεταλλάχθηκε και έφθασε να τιμηθεί μόλις πριν 2 μήνες από την Ακαδημία Αθηνών. Όμως το «περιβάλλον» της ηγεσίας αντιτίθεται στην αριστεία. Έτσι ο εν λόγω Αξιωματικός οδηγείται στην αποστρατεία, ενώ στους υπόλοιπους Αξιωματικούς στέλνεται το μήνυμα ότι όσο λιγότερο προσπαθούν και όσο χαμηλότερα βάζουν τον πήχη τόσο ασφαλέστερη θα είναι η καριέρα τους στο Πολεμικό Ναυτικό.
Φήμες μάλιστα στους διαδρόμους του ΓΕΝ λένε ότι η απομάκρυνση του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού ενδεχομένως έχει και πολιτικά κίνητρα κάτι που μας θυμίζει την πρόσφατη περίπτωση άλλου άξιου στελέχους του ΠΝ το οποίο είχε διωχθεί για σχόλιά του στο Facebook!
Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στους Υπουργούς και στους Αρχηγούς την ρήση του Αγάθωνα. Δεν θα άρχουν «αεί» και όταν θα περπατάνε στον δρόμο ή θα περιμένουν στην ουρά για ένα γεύμα στο θέρετρο του Ναυτικού, εκεί στον Ευβοϊκό, θα τους βλέπουν οι νεώτεροι και θα αποστρέφουν το βλέμμα.
Το χειρότερο είναι ότι και οι ίδιοι θα αντιλαμβάνονται ότι στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, λίγοι, άβουλοι και εκδικητικοί.
Κεραυνός εν αιθρία! Πολλές από τις κρίσεις της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Άμυνας έκαναν τον κόσμο να γελάσει, όμως μια θα κάνει αυτούς που γνωρίζουν να αγανακτήσουν.
Πριν από δυόμισι χρόνια, ο Πλοίαρχος Λεωνίδας Τσιαντούλας, έχοντας τεθεί εκτός οργανικών θέσεων ανέλαβε το «δύσκολο» καθήκον της Διεύθυνσης της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού. Το «δύσκολο» είναι εντός εισαγωγικών γιατί μέχρι τότε η Υπηρεσία ήταν σοβαρά υποβαθμισμένη, σε επίπεδο κτιριακό και ακαδημαϊκό, ενώ και σε επίπεδο συνεργασιών και εξωστρέφειας ήταν πρακτικά ανύπαρκτη.
Ο Λεωνίδας Τσιαντούλας με όρεξη και όραμα εφήβου την μετέτρεψε σε απίστευτα σύντομο χρόνο σε μια Υπηρεσία Ιστορίας αντάξια των καλυτέρων του κόσμου, αντάξια δηλαδή της ένδοξης ιστορίας του Πολεμικού Ναυτικού.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις πολυτελείς εκδόσεις που έγιναν ανάρπαστες; Τις ανακαινίσεις και τον εκσυγχρονισμό; Τη διοργάνωση εκπληκτικών εκδηλώσεων, ομιλιών και ημερίδων; Την περίφημη «κινητή έκθεση» που έκανε το γύρο της Ελλάδας;
Την απίστευτη συνεργασία με το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και τα διάφορα Αθηναϊκά αλλά και περιφερειακά μουσεία; Από ένα σημείο και μετά η Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού ήταν η προμετωπίδα των Δημόσιων Σχέσεων του Κλάδου και μάλιστα με απόλυτη αυτοδιαχείριση ή με χρήση χορηγιών – χωρίς κανένα κόστος για το ΠΝ.
Το να αποστρατεύσεις αυτόν τον Αξιωματικό, από αυτή την θέση, και με δεδομένο τον ήρεμο και προσηνή χαρακτήρα του και την ενεργητικότητά του, μπορείς να το αποδώσεις μόνο σε φθόνο!
Άλλωστε αυτός ήταν υπεύθυνος που μια διαλυμένη Υπηρεσία μεταλλάχθηκε και έφθασε να τιμηθεί μόλις πριν 2 μήνες από την Ακαδημία Αθηνών. Όμως το «περιβάλλον» της ηγεσίας αντιτίθεται στην αριστεία. Έτσι ο εν λόγω Αξιωματικός οδηγείται στην αποστρατεία, ενώ στους υπόλοιπους Αξιωματικούς στέλνεται το μήνυμα ότι όσο λιγότερο προσπαθούν και όσο χαμηλότερα βάζουν τον πήχη τόσο ασφαλέστερη θα είναι η καριέρα τους στο Πολεμικό Ναυτικό.
Φήμες μάλιστα στους διαδρόμους του ΓΕΝ λένε ότι η απομάκρυνση του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού ενδεχομένως έχει και πολιτικά κίνητρα κάτι που μας θυμίζει την πρόσφατη περίπτωση άλλου άξιου στελέχους του ΠΝ το οποίο είχε διωχθεί για σχόλιά του στο Facebook!
Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στους Υπουργούς και στους Αρχηγούς την ρήση του Αγάθωνα. Δεν θα άρχουν «αεί» και όταν θα περπατάνε στον δρόμο ή θα περιμένουν στην ουρά για ένα γεύμα στο θέρετρο του Ναυτικού, εκεί στον Ευβοϊκό, θα τους βλέπουν οι νεώτεροι και θα αποστρέφουν το βλέμμα.
Το χειρότερο είναι ότι και οι ίδιοι θα αντιλαμβάνονται ότι στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, λίγοι, άβουλοι και εκδικητικοί.
No comments
Post a Comment