Το επιθετικό Πνεύμα και ο καλός Σαμαρείτης - Άποψη
Γράφει ο Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης*
Όσοι ασχολούνται με σκυλιά φύλακες, γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να είναι αποτελεσματικό ένα τέτοιο σκυλί, δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, πρέπει να το ταΐζει μόνο ένας και κυρίως δεν πρέπει να το χαϊδεύει κανένας, προκειμένου να διατηρήσει το επιθετικό του πνεύμα.
Οι ένοπλες δυνάμεις μιας χώρας αποτελούν το σκληρό κομμάτι της κοινωνίας, είναι δηλαδή τα «σκυλιά φύλακες» και σαν τέτοια δεν πρέπει να τα αγγίζουν πολλοί. Τι γίνεται όμως τα τελευταία τρία χρόνια; Και πώς φτάσαμε στην σύλληψη του Ελληνικού περιπόλου από τον Τουρκικό Στρατό;
Η θεωρία συστημάτων μας λέει ότι εάν σε ένα σύστημα αλλάξουμε την αποστολή του τότε το σύστημα αυτό μετατρέπεται σε κάτι εντελώς καινούργιο και διαφορετικό. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα το σύστημα ενός νοσοκομείου. Το νοσοκομείο αποτελείται από το προσωπικό του, το κτήριο, τους νόμους που διέπουν την λειτουργία του και αποστολή του είναι να θεραπεύει τους ασθενείς πολίτες.
Σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν αλλάζαμε την αποστολή του και αντί για την θεραπεία των ασθενειών την κάναμε διασπορά μολυσματικών ιων. Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι ένα τέτοιο σύστημα θα έπαυε να είναι νοσοκομείο ακόμα και εάν εμείς συνεχίζαμε να το λέμε νοσοκομείο.
Σύστημα είναι και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Αποτελούνται από το προσωπικό τους, τον εξοπλισμό τους, την νομοθεσία που διέπει την λειτουργία τους, και αποστολή τους είναι η εξασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και η άμυνα της χώρας. Τον τελευταίο καιρό όμως η κυβέρνηση ανέθεσε στις ένοπλες δυνάμεις την διαχείριση των μεταναστευτικών ροών.
Με απλά λόγια άλλαξε την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων και επέτρεψε σε όλους αυτούς τους αναξιοπαθούντες κατά τα άλλα ανθρώπους να «χαϊδεύουν» τον φύλακα της χώρας, μετατρέποντας τα στελέχη που έρχονται σε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους σε καλούς και μαλθακούς Σαμαρείτες.
Όλοι μας θυμόμαστε τον ΕΠΟΠ Λοχία Αντώνη Ντεληγιώργη ο οποίος τον Απρίλιο του 2015 έγινε διάσημος επειδή διέσωσε μετανάστες στις ακτές της Ρόδου.
Ο ίδιος ο Υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος παρασημοφόρησε τον εν λόγω Λοχία για το εξαίρετο ήθος που επέδειξε στη διάσωση μεταναστών. Παρέλειψε όμως να παρασημοφορήσει όλους εκείνους που απέτρεψαν και αποτρέπουν εχθρικές ενέργειες στα σύνορα, ενθαρρύνοντας με αυτό τον τρόπο λανθασμένες συμπεριφορές.
Η αλλαγή της αποστολής του Στρατού σε συνδυασμό με την λανθασμένη και πλημμελή εκπαίδευση οδήγησαν και οδηγούν στην σταδιακή μείωση του επιθετικού πνεύματος των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο σημείο Τούρκοι Στρατιώτες να συλλάβουν Ελληνικό περίπολο στα Ελληνοτουρκικά σύνορα.
Η εικόνα τους δε, με σκυμμένα και καλυμμένα κεφάλια να οδηγούνται σιδηροδέσμιοι στις φυλακές της Ανδριανούπολης, έκανε τον γύρο του κόσμου. Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς, πώς είναι δυνατόν ένα ένοπλο τμήμα να μην αμύνεται.
Με απλά λόγια αφού είχαν οπλισμό και πυρομαχικά γιατί δεν αντέδρασαν δυναμικά. Γιατί δεν προστάτευσαν τον εαυτό τους; Γιατί κάθισαν άπραγοι να τους συλλάβουν; Τι προβλέπουν οι Στρατιωτικοί κανονισμοί και τι οδηγίες έδωσαν οι Διοικητές στους περιπολάρχες;
Όλοι όσοι ασχολούνται με τις ένοπλες δυνάμεις γνωρίζουν ότι η διαδικασία ανταλλαγής πυρών διέπετε από τους κανόνες εμπλοκής. Και όλοι θυμούνται το 1996 στο πρώτο επεισόδιο των Ιμίων, τον τότε Υπουργό εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο να δηλώνει σε τηλεοπτικό σταθμό ότι δεν γνώριζε τι ήταν οι κανόνες εμπλοκής.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι εάν ο εκάστοτε Υπουργός γνωρίζει ή όχι τους κανόνες εμπλοκής, αλλά κατά πόσο τα μικρά στελέχη που έρχονται σε επαφή με τον εχθρό σε καθημερινή βάση γνωρίζουν να απαντήσουν στην απλή ερώτηση πότε πυροβολούμε;
Πέραν όμως από την σύγχυση που επικρατεί με τους κανόνες εμπλοκής, η χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια εφαρμόζει την Στρατηγική του κατευνασμού, στις σχέσεις μας με την Τουρκία ελπίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα εξευμενίσει τον εχθρό. Διαβάζοντας όμως την παγκόσμια ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι η Στρατηγική αυτή δεν πέτυχε ποτέ.
Θα έλεγα δε ότι την απάντηση για το ποια Στρατηγική πρέπει να εφαρμόσει η Ελλάδα σε σχέση με την Τουρκία, μας την έδωσε ο Θουκυδίδης δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν όταν μας είπε ότι «Ο ισχυρός επιβάλει την θέληση του, τόσο όσο του επιτρέπει η δύναμη του, ενώ ο αδύνατος υπομένει όσα του επιβάλει η αδυναμία του». Μπορεί κάποιοι να δικαιολογούν την μαλθακή αντίδραση με την δικαιολογία ότι δεν θέλουμε να φτάσουμε σε πολεμική ρήξη χωρίς να υπάρχει λόγος.
Σκεφτείτε όμως πώς αντέδρασε η Τουρκία στην παραβίαση του δικού της εναέριου χώρου για μερικά δευτερόλεπτα από ένα Ρωσικό μαχητικό. Και ενώ αρχικά οι σχέσεις των δυο κρατών έφτασαν στο ναδίρ, σήμερα η Τουρκία υπογράφει συμφωνία με την Ρωσία για κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου ύψους 20 Δις δολαρίων.
Η πραγματικότητα λοιπόν μας αποδεικνύει ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο εχθρός σέβεται μόνο την ισχύ και την αποφασιστικότητα σου να την χρησιμοποιήσεις. Το ίδιο το γεγονός της σύλληψης του περιπόλου από τον Τουρκικό Στρατό βροντοφωνάζει ότι ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να χάνει την αποτρεπτική του ισχύ.
Παρότι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο Α/ΓΕΣ προσπαθούν με διάφορες δηλώσεις τους να αποδείξουν το αντίθετο τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Πριν από μερικά χρόνια η στρατηγική της Τουρκίας ήταν αυτή των δυόμισι αντιπάλων.
Ο πρώτος ήταν η Ελλάδα, ο δεύτερος ήταν η Συρία και ο μισός ήταν οι Κούρδοι. Σήμερα εξαιτίας των πολλών λαθών που έκανε η Ελλάδα αλλά και εξαιτίας της διάλυσης της Συρίας από τον εμφύλιο πόλεμο, η Τουρκία άλλαξε την στρατηγική της.
Από την μία διεξάγει επιχειρήσεις στο έδαφος της Συρίας και από την άλλη αμφισβητεί τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και κάνει αισθητή την παρουσία της σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Ταυτόχρονα ο Τούρκος Πρωθυπουργός μας ειρωνεύεται και μας προσβάλει σε καθημερινή βάση, γεγονός που σαφέστατα δείχνει την αλλαγή στρατηγικής από την πλευρά της Τουρκίας.
Παραφράζοντας την Margaret Thatcher θα έλεγα ότι το να είσαι ισχυρός είναι σαν να είσαι κυρία, εάν χρειάζεται να το υπενθυμίζεις συνεχώς τότε δεν είσαι.
*Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης
MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Γράφει ο Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης*
Όσοι ασχολούνται με σκυλιά φύλακες, γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να είναι αποτελεσματικό ένα τέτοιο σκυλί, δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, πρέπει να το ταΐζει μόνο ένας και κυρίως δεν πρέπει να το χαϊδεύει κανένας, προκειμένου να διατηρήσει το επιθετικό του πνεύμα.
Η θεωρία συστημάτων μας λέει ότι εάν σε ένα σύστημα αλλάξουμε την αποστολή του τότε το σύστημα αυτό μετατρέπεται σε κάτι εντελώς καινούργιο και διαφορετικό. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα το σύστημα ενός νοσοκομείου. Το νοσοκομείο αποτελείται από το προσωπικό του, το κτήριο, τους νόμους που διέπουν την λειτουργία του και αποστολή του είναι να θεραπεύει τους ασθενείς πολίτες.
Σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν αλλάζαμε την αποστολή του και αντί για την θεραπεία των ασθενειών την κάναμε διασπορά μολυσματικών ιων. Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι ένα τέτοιο σύστημα θα έπαυε να είναι νοσοκομείο ακόμα και εάν εμείς συνεχίζαμε να το λέμε νοσοκομείο.
Σύστημα είναι και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Αποτελούνται από το προσωπικό τους, τον εξοπλισμό τους, την νομοθεσία που διέπει την λειτουργία τους, και αποστολή τους είναι η εξασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και η άμυνα της χώρας. Τον τελευταίο καιρό όμως η κυβέρνηση ανέθεσε στις ένοπλες δυνάμεις την διαχείριση των μεταναστευτικών ροών.
Με απλά λόγια άλλαξε την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων και επέτρεψε σε όλους αυτούς τους αναξιοπαθούντες κατά τα άλλα ανθρώπους να «χαϊδεύουν» τον φύλακα της χώρας, μετατρέποντας τα στελέχη που έρχονται σε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους σε καλούς και μαλθακούς Σαμαρείτες.
Όλοι μας θυμόμαστε τον ΕΠΟΠ Λοχία Αντώνη Ντεληγιώργη ο οποίος τον Απρίλιο του 2015 έγινε διάσημος επειδή διέσωσε μετανάστες στις ακτές της Ρόδου.
Ο ίδιος ο Υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος παρασημοφόρησε τον εν λόγω Λοχία για το εξαίρετο ήθος που επέδειξε στη διάσωση μεταναστών. Παρέλειψε όμως να παρασημοφορήσει όλους εκείνους που απέτρεψαν και αποτρέπουν εχθρικές ενέργειες στα σύνορα, ενθαρρύνοντας με αυτό τον τρόπο λανθασμένες συμπεριφορές.
Η αλλαγή της αποστολής του Στρατού σε συνδυασμό με την λανθασμένη και πλημμελή εκπαίδευση οδήγησαν και οδηγούν στην σταδιακή μείωση του επιθετικού πνεύματος των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο σημείο Τούρκοι Στρατιώτες να συλλάβουν Ελληνικό περίπολο στα Ελληνοτουρκικά σύνορα.
Η εικόνα τους δε, με σκυμμένα και καλυμμένα κεφάλια να οδηγούνται σιδηροδέσμιοι στις φυλακές της Ανδριανούπολης, έκανε τον γύρο του κόσμου. Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς, πώς είναι δυνατόν ένα ένοπλο τμήμα να μην αμύνεται.
Με απλά λόγια αφού είχαν οπλισμό και πυρομαχικά γιατί δεν αντέδρασαν δυναμικά. Γιατί δεν προστάτευσαν τον εαυτό τους; Γιατί κάθισαν άπραγοι να τους συλλάβουν; Τι προβλέπουν οι Στρατιωτικοί κανονισμοί και τι οδηγίες έδωσαν οι Διοικητές στους περιπολάρχες;
Όλοι όσοι ασχολούνται με τις ένοπλες δυνάμεις γνωρίζουν ότι η διαδικασία ανταλλαγής πυρών διέπετε από τους κανόνες εμπλοκής. Και όλοι θυμούνται το 1996 στο πρώτο επεισόδιο των Ιμίων, τον τότε Υπουργό εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο να δηλώνει σε τηλεοπτικό σταθμό ότι δεν γνώριζε τι ήταν οι κανόνες εμπλοκής.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι εάν ο εκάστοτε Υπουργός γνωρίζει ή όχι τους κανόνες εμπλοκής, αλλά κατά πόσο τα μικρά στελέχη που έρχονται σε επαφή με τον εχθρό σε καθημερινή βάση γνωρίζουν να απαντήσουν στην απλή ερώτηση πότε πυροβολούμε;
Πέραν όμως από την σύγχυση που επικρατεί με τους κανόνες εμπλοκής, η χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια εφαρμόζει την Στρατηγική του κατευνασμού, στις σχέσεις μας με την Τουρκία ελπίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα εξευμενίσει τον εχθρό. Διαβάζοντας όμως την παγκόσμια ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι η Στρατηγική αυτή δεν πέτυχε ποτέ.
Θα έλεγα δε ότι την απάντηση για το ποια Στρατηγική πρέπει να εφαρμόσει η Ελλάδα σε σχέση με την Τουρκία, μας την έδωσε ο Θουκυδίδης δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν όταν μας είπε ότι «Ο ισχυρός επιβάλει την θέληση του, τόσο όσο του επιτρέπει η δύναμη του, ενώ ο αδύνατος υπομένει όσα του επιβάλει η αδυναμία του». Μπορεί κάποιοι να δικαιολογούν την μαλθακή αντίδραση με την δικαιολογία ότι δεν θέλουμε να φτάσουμε σε πολεμική ρήξη χωρίς να υπάρχει λόγος.
Σκεφτείτε όμως πώς αντέδρασε η Τουρκία στην παραβίαση του δικού της εναέριου χώρου για μερικά δευτερόλεπτα από ένα Ρωσικό μαχητικό. Και ενώ αρχικά οι σχέσεις των δυο κρατών έφτασαν στο ναδίρ, σήμερα η Τουρκία υπογράφει συμφωνία με την Ρωσία για κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου ύψους 20 Δις δολαρίων.
Η πραγματικότητα λοιπόν μας αποδεικνύει ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο εχθρός σέβεται μόνο την ισχύ και την αποφασιστικότητα σου να την χρησιμοποιήσεις. Το ίδιο το γεγονός της σύλληψης του περιπόλου από τον Τουρκικό Στρατό βροντοφωνάζει ότι ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να χάνει την αποτρεπτική του ισχύ.
Παρότι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο Α/ΓΕΣ προσπαθούν με διάφορες δηλώσεις τους να αποδείξουν το αντίθετο τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Πριν από μερικά χρόνια η στρατηγική της Τουρκίας ήταν αυτή των δυόμισι αντιπάλων.
Ο πρώτος ήταν η Ελλάδα, ο δεύτερος ήταν η Συρία και ο μισός ήταν οι Κούρδοι. Σήμερα εξαιτίας των πολλών λαθών που έκανε η Ελλάδα αλλά και εξαιτίας της διάλυσης της Συρίας από τον εμφύλιο πόλεμο, η Τουρκία άλλαξε την στρατηγική της.
Από την μία διεξάγει επιχειρήσεις στο έδαφος της Συρίας και από την άλλη αμφισβητεί τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και κάνει αισθητή την παρουσία της σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Ταυτόχρονα ο Τούρκος Πρωθυπουργός μας ειρωνεύεται και μας προσβάλει σε καθημερινή βάση, γεγονός που σαφέστατα δείχνει την αλλαγή στρατηγικής από την πλευρά της Τουρκίας.
Παραφράζοντας την Margaret Thatcher θα έλεγα ότι το να είσαι ισχυρός είναι σαν να είσαι κυρία, εάν χρειάζεται να το υπενθυμίζεις συνεχώς τότε δεν είσαι.
*Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης
MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Newspaper is an amazing magazine blogger theme that is easy to use and change to fit your needs
No comments
Post a Comment