Επίτιμος Σχης των Κοζάκων του Ρωσικού στρατού έγραψε επικήδειο για τον ηρωϊκό σμηναγό
Με ένα σύντομο σημείωμα ένας καθηγητής από το 9ο Γυμνάσιο Βόλου μας έστειλε τον επικήδειο για τον Σμηναγό, τον οποίο και δημοσιεύουμε.
Ενώνουμε την προσευχή μας για την ανάπαυση της ψυχής του πιλότου Σμηναγού Γεωργίου Μπαλταδώρου, που στον ανθό της νιότης του πορεύτηκε προς την αιωνιότητα επιτελώντας στο ακέραιο το χρέος του, αγωνιζόμενος "Υπέρ Πατρίδος".
Θυσιάστηκε για την πατρίδα, πιστός "Τοις κείνων ρήμασι" και στη παρακαταθήκη του "Η ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ".
Και καταξιώθηκε βαθιά στην συνείδησή μας ως ήρωας, αλλά και ως δάσκαλος στο μάθημα της φιλοπατρίας και της αγάπης για την ελευθερία, γιατί δίδαξε με ένα μοναδικό τρόπο το μάθημα.
Το δίδαξε με το ορθό προσωπικό παράδειγμα της κατά πρώτον δική του αυτοθυσίας. Έσβησε θεληματικά την πνοή του στο άνθισμα μιας πανέμορφης νιότης, προσφέροντας στο βωμό της πατρίδας μας τη ζωή του.
Έστρεψε την περήφανη ματιά του από τα επίγεια και την τοποθέτησε ταπεινά στους βωμούς των προγόνων μας, με όλη την ξαστεριά της ψυχής και την λαχτάρα της Ελληνικής παραδόσεως. Αετόφτερος, με ξεχειλισμένη αντοχή και πίστη ακτινόβολη, στάθηκε συναδελφικά δίπλα στους άλλους συναδέλφους του στον μαρτυρικό του ανήφορο.
Και εκεί, πάνω στο τέρμα του, πριν προλάβει να καταπιεί τον ιδρώτα του ξαναμμένου προσώπου του, στάθηκε κυπαρίσσι για να γίνει στύλος γαλανόλευκης και γλυκό σάλπισμα που διαλαλεί το Νικητήριο Παιάνα.
Έπεσε στο βωμό του καθήκοντος, όταν η πατρίδα τον πρόσταξε να υπερασπιστεί τα ιδανικά, τις παραδόσεις και την ελευθερία της με ένα θάνατο ένδοξο που η μοίρα έχει καθορίσει για τον Έλληνα Αεροπόρο. Μακαρίζουμε τους ήρωες που δόξασαν την Πατρίδα και φώτισαν τον θρύλο του Έλληνα Αεροπόρου.
Καταθέτουμε επιπρόσθετα εδώ, την τιμή και την ευγνωμοσύνη μας και στους γονείς που γέννησαν τέτοιους ήρωες, που τους μεγάλωσαν με το πνεύμα της ρωμιοσύνης, που τους βύζαξαν με το ανόθευτο γάλα των ιδανικών της φυλής και τους παρέδωσαν στην πατρίδα μας την Ελλάδα. Και έγιναν σύνθημα και φάρος, που οδηγούν όλους εμάς στο δρόμο του Καθήκοντος, της Τιμής και της Νίκης. Πορεύτηκε στην αιωνιότητα, συντροφιά με τους ήρωες της πονεμένης Ελλάδας.
Δεν έχει την ανάγκη των λόγων μας και ούτε προσμένει θρήνους και κλάματα. Όμως εμείς θαμπωμένοι από το μεγαλείο και εκστατικοί μπρος στο τόλμημα, παίρνουμε θάρρος για να σου μιλήσουμε προσιτά και να προσφέρουμε ένα φόρο τιμής στην παραδεισένια ψυχή σου.
Σε αυτή την κορυφή και μπρός στην πλάκα με τα λαξεμένα ονόματά των πιλότων μας, ας αποθέσουμε την μνήμη μας συντροφική στο χαμό τους και υψώσουμε την πίστη μας, γεννήτρια του καθημερινού μας αγώνα.
Διαβεβαιώνουμε όλοι εμείς, ότι το αποτέλεσμα της θυσίας του προσφέρει μια εξόχως θετική ερμηνεία. Ότι δηλαδή, παρόλη τη φθορά που ο καιρός προκάλεσε στον Έλληνα, αυτός θα συνεχίσει να διακρίνεται από τα χαρακτηριστικά της αυτοθυσίας, εγγυητικά του μέλλοντος της πατρίδας μας.
Γονατίζουμε νοερά εμπρός στους τάφους όλων των ηρώων μας και καταθέτουμε το δάκρυ μας σε αυτούς που θυσίασαν την νιότη τους για να κυλάει αυτό το δάκρυ μας ΕΛΕΥΘΕΡΟ.
Σμηναγέ Γεώργιε Μπαλταδώρο
Ο Θεός θα σε κατατάξει, είμαστε σίγουροι, στη χορεία των αγίων και των μαρτύρων της πίστης και της πατρίδας.
Στους παραδεισένιους τόπους που ζεις μαζί με τους άλλους γενναίους μας, ας αναπαυτεί η ψυχή σου. Εμείς θα σε θυμόμαστε και θα σε τιμούμε πάντα, και θα έχεις μια τιμητική θέση στο θησαυροφυλάκιο της καρδιάς μας. Θα είσαι ένα πρότυπο για μας και τις επερχόμενες γενεές.
Εσύ τουλάχιστον συνάντησες το τέλος σου με το πάθος του Αθάνατου, ενώ εμείς συναντάμε τις ζωές μας με την απάθεια του νεκρού.
Η παρακαταθήκη που αφήνεις σε όλους μας είναι η ρήση του Περικλή στον Επιτάφιο: «Εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον»
Αιωνία σου η μνήμη.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Το όνομα μου είναι Γεώργιος Κ. Τσούπας. Είμαι έφεδρος Λοχαγός των Καταδρομών και επί τιμή Συνταγματάρχης των Κοζάκων του Ρωσικού στρατού.
Φορτισμένος από τον άδικο χαμό του Σμηναγού έγραψα ότι αισθάνθηκα προς τιμή του
Επικήδειος
Ενώνουμε την προσευχή μας για την ανάπαυση της ψυχής του πιλότου Σμηναγού Γεωργίου Μπαλταδώρου, που στον ανθό της νιότης του πορεύτηκε προς την αιωνιότητα επιτελώντας στο ακέραιο το χρέος του, αγωνιζόμενος "Υπέρ Πατρίδος".
Θυσιάστηκε για την πατρίδα, πιστός "Τοις κείνων ρήμασι" και στη παρακαταθήκη του "Η ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ".
Και καταξιώθηκε βαθιά στην συνείδησή μας ως ήρωας, αλλά και ως δάσκαλος στο μάθημα της φιλοπατρίας και της αγάπης για την ελευθερία, γιατί δίδαξε με ένα μοναδικό τρόπο το μάθημα.
Το δίδαξε με το ορθό προσωπικό παράδειγμα της κατά πρώτον δική του αυτοθυσίας. Έσβησε θεληματικά την πνοή του στο άνθισμα μιας πανέμορφης νιότης, προσφέροντας στο βωμό της πατρίδας μας τη ζωή του.
Έστρεψε την περήφανη ματιά του από τα επίγεια και την τοποθέτησε ταπεινά στους βωμούς των προγόνων μας, με όλη την ξαστεριά της ψυχής και την λαχτάρα της Ελληνικής παραδόσεως. Αετόφτερος, με ξεχειλισμένη αντοχή και πίστη ακτινόβολη, στάθηκε συναδελφικά δίπλα στους άλλους συναδέλφους του στον μαρτυρικό του ανήφορο.
Και εκεί, πάνω στο τέρμα του, πριν προλάβει να καταπιεί τον ιδρώτα του ξαναμμένου προσώπου του, στάθηκε κυπαρίσσι για να γίνει στύλος γαλανόλευκης και γλυκό σάλπισμα που διαλαλεί το Νικητήριο Παιάνα.
Έπεσε στο βωμό του καθήκοντος, όταν η πατρίδα τον πρόσταξε να υπερασπιστεί τα ιδανικά, τις παραδόσεις και την ελευθερία της με ένα θάνατο ένδοξο που η μοίρα έχει καθορίσει για τον Έλληνα Αεροπόρο. Μακαρίζουμε τους ήρωες που δόξασαν την Πατρίδα και φώτισαν τον θρύλο του Έλληνα Αεροπόρου.
Καταθέτουμε επιπρόσθετα εδώ, την τιμή και την ευγνωμοσύνη μας και στους γονείς που γέννησαν τέτοιους ήρωες, που τους μεγάλωσαν με το πνεύμα της ρωμιοσύνης, που τους βύζαξαν με το ανόθευτο γάλα των ιδανικών της φυλής και τους παρέδωσαν στην πατρίδα μας την Ελλάδα. Και έγιναν σύνθημα και φάρος, που οδηγούν όλους εμάς στο δρόμο του Καθήκοντος, της Τιμής και της Νίκης. Πορεύτηκε στην αιωνιότητα, συντροφιά με τους ήρωες της πονεμένης Ελλάδας.
Δεν έχει την ανάγκη των λόγων μας και ούτε προσμένει θρήνους και κλάματα. Όμως εμείς θαμπωμένοι από το μεγαλείο και εκστατικοί μπρος στο τόλμημα, παίρνουμε θάρρος για να σου μιλήσουμε προσιτά και να προσφέρουμε ένα φόρο τιμής στην παραδεισένια ψυχή σου.
Σε αυτή την κορυφή και μπρός στην πλάκα με τα λαξεμένα ονόματά των πιλότων μας, ας αποθέσουμε την μνήμη μας συντροφική στο χαμό τους και υψώσουμε την πίστη μας, γεννήτρια του καθημερινού μας αγώνα.
Διαβεβαιώνουμε όλοι εμείς, ότι το αποτέλεσμα της θυσίας του προσφέρει μια εξόχως θετική ερμηνεία. Ότι δηλαδή, παρόλη τη φθορά που ο καιρός προκάλεσε στον Έλληνα, αυτός θα συνεχίσει να διακρίνεται από τα χαρακτηριστικά της αυτοθυσίας, εγγυητικά του μέλλοντος της πατρίδας μας.
Γονατίζουμε νοερά εμπρός στους τάφους όλων των ηρώων μας και καταθέτουμε το δάκρυ μας σε αυτούς που θυσίασαν την νιότη τους για να κυλάει αυτό το δάκρυ μας ΕΛΕΥΘΕΡΟ.
Σμηναγέ Γεώργιε Μπαλταδώρο
Ο Θεός θα σε κατατάξει, είμαστε σίγουροι, στη χορεία των αγίων και των μαρτύρων της πίστης και της πατρίδας.
Στους παραδεισένιους τόπους που ζεις μαζί με τους άλλους γενναίους μας, ας αναπαυτεί η ψυχή σου. Εμείς θα σε θυμόμαστε και θα σε τιμούμε πάντα, και θα έχεις μια τιμητική θέση στο θησαυροφυλάκιο της καρδιάς μας. Θα είσαι ένα πρότυπο για μας και τις επερχόμενες γενεές.
Εσύ τουλάχιστον συνάντησες το τέλος σου με το πάθος του Αθάνατου, ενώ εμείς συναντάμε τις ζωές μας με την απάθεια του νεκρού.
Η παρακαταθήκη που αφήνεις σε όλους μας είναι η ρήση του Περικλή στον Επιτάφιο: «Εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον»
Αιωνία σου η μνήμη.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Newspaper is an amazing magazine blogger theme that is easy to use and change to fit your needs
No comments
Post a Comment