Υπόθεση στρατιωτικών: "Κάθε πρωί ανάβω ένα κερί στον Τούρκο...."

Υπόθεση στρατιωτικών: "Κάθε πρωί ανάβω ένα κερί στον Τούρκο....". Ένας στρατιωτικός συντάκτης γράφει

Γράφει ο Γιώργος Τσακίρης
Δημοσιογράφος του στρατιωτικού ρεπορτάζ

Ας ξεκινήσουμε με ένα μικρό παραμύθι. Πριν από πολλά χρόνια, σε μία αεροπορική μονάδα ένα δικό μας αεροσκάφος επέστρεψε από αναχαίτιση και του έλειπε ένα κακομούτσουνο όπως το λέγαμε τότε, δηλαδή ένας απ’ τους δύο πυραύλους αέρος αέρος που είχε.

Το τι συνέβη μετά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία,  σημασία έχει η φράση ενός τότε ανώτατου αξιωματικού του ΓΕΑ που έξαλλος ούρλιαζε στο γραφείο του ότι «κανένας, μα κανένας δεν μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε πόλεμο παρά μόνο η πολιτική ηγεσία της».

Με δεδομένο ότι ο τότε ανώτατος αξιωματούχος είχε δίκιο, το ερώτημα που προκύπτει στη σημερινή κατάσταση με την σύλληψη των δύο ελλήνων αξιωματικών είναι απλό:

Τα δυο στελέχη μας είναι όμηροι της Τουρκίας ή μήπως απο λάθος κατέστησαν όμηρο της Τουρκίας την Ελλάδα; Και γιατι το γραφω αυτο; Διότι αν τελικά οι δύο αξιωματικοί δικαστούν σύντομα και αθωωθούν, όπως είναι το πιθανότερο, τοτε σύσσωμος ο πολιτικός μας κόσμος  αλλά και οι έλληνες πολίτες δεν θα χειροκροτήσουμε την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη της Τουρκίας;




Μήπως αυτό ακριβώς θέλει να πετύχει και Ερντογάν; Να καταπέσει δηλαδή εν τοις πράγμασι η αιτιολογία των ελληνικών δικαστηρίων για την μή απέλαση των τούρκων στρατιωτικών που έχουν ζητήσει άσυλο στην Ελλαδα και να πρεπει, υπό ομηρεία, να αλλάξουμε επισήμως τα πιστεύω μας;

Υπόθεση Στρατιωτικών: 3 "βετεράνοι" δημοσιογράφοι στο Armyvoice.gr

Επίσης προκύπτει και ένα άλλο θέμα: Μετά τα δύο ναυτικά επεισόδια στο Αιγαίο, υπήρξε από την πλευρά του αρχηγού του ΓΕΣ ενημέρωση -προειδοποίηση προς όλους τους ανώτατους αξιωματικούς για την διαφοροποίηση των τουρκικών προκλήσεων και την πιθανότητα η τουρκική πλευρά να επιθυμεί κλιμάκωση της έντασης. Η ενημέρωση έγινε μάλιστα και με μήνυμα στα προσωπικά τηλέφωνα των ανωτάτων.

Παραταύτα, στον Έβρο ή δεν έφτασε ποτέ η ανησυχία της στρατιωτικής ηγεσίας ή κάποιοι δεν το κατάλαβαν. Και άντε και το μήνυμα χάθηκε στη διαδρομή, που δε χάθηκε. Όταν όλη η Ελλάδα ανησυχεί για τα όσα γίνονται στη θάλασσα και αέρα στο Αιγαίο, εμείς παίζουμε τον Κοντορεβυθούλη στα σύνορα;

Και για να γράφουμε και πράγματα που δεν έχουν γραφεί, είναι αλήθεια ότι βοσκός - η αξιοπιστία του οποίου είναι δεδομένη - δύο μέρες μετά, το Σάββατο, είδε με τα ματάκια του τουρκική περίπολο να βγάζει έξω από τουρκικό έδαφος δύο έλληνες φαντάρους; Μήπως γι’αυτό ανέβηκε ο αρχηγός στον Έβρο;

Κατόπιν όλων αυτών τείνω να συμφωνήσω με τα όσα μου έλεγε ανώτατος αξιωματικός (ε.α σημερα)πριν από λίγα χρόνια. «Κάθε πρωί που φεύγω απο το σπίτι περνάω απο το  εκκλησάκι, και ανάβω ένα κερί στον τούρκο που είναι καλός άνθρωπος».

Πόσο δίκιο είχες ρε Στελλάκη.


Υ.Γ Προς (ε.α) στρατηγούς και λοιπούς πρώην ένστολους: Υπάρχουν πολλά war games, για να παίξετε από τον καναπέ σας. Αφήστε τον πραγματικό πόλεμο στους νύν.