Σκοπιανό: Ζήτημα εθνικού κύρους

Σκοπιανό: Ζήτημα εθνικού κύρους. Πρέπει να μείνουμε ανυποχώρητοι. Να οδηγήσουμε αυτούς να αποδεχθούν «έντιμο συμβιβασμό»

Γράφει ο Ευθύμιος Πέτρου*

Το πρόβλημα με τους Σκοπιανούς, αναδεικνύει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη περίπτωση την πραγματικότητα ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τα προβλήματα να χρονίζουν.

Όσο περνά ο καιρός η επίλυσίς τους καθίσταται όλο και δυσκολώτερη. Το γεγονός ότι τα Σκόπια ανεγνωρίσθησαν με το όνομα «Μακεδονία» από 140 χώρες τους έχει δώσει ένα πλεονέκτημα. Και το πλεονέκτημα αυτό είναι πραγματικό, όσο η ελληνική πλευρά παραμένει άτολμη και δεν αποφασίζει να χρησιμοποιήσει κάν μιαν αυστηρή γλώσσα.

Πέρα από αυτό όμως, για να πιάσουμε και λίγο την ουσία του προβλήματος, θα πρέπει να προσέχουμε και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον αλυτρωτισμό των κυβερνήσεων της γειτονικής χώρας.

Θα ήταν αστείο να μιλάμε για «απειλή». Τα Σκόπια είναι μια αδύναμη χώρα με μηδενικές σχεδόν στρατιωτικές δυνατότητες.


Επιπροσθέτως, δεν υπάρχει συμπαγές εσωτερικό μέτωπο (ο πληθυσμός τους χωρίζεται σε μια βουλγαροσλαβική εθνική ομάδα (που αυτο-ονομάζονται Μακεδόνες), καθαρούς Σέρβους και Αλβανούς. Τούτο σημαίνει ότι και οι δυνατότητες αυτού του κρατιδίου να αναπτυχθεί στρατιωτικά σε σημείο που να μας απειλήσει είναι μηδαμινές.

Όμως είναι ζήτημα εθνικού κύρους για την πλευρά μας να μην υποχωρήσουμε. Στις διεθνείς σχέσεις, σπανίως οι συμβιβασμοί είναι «έντιμοι». Και συνήθως επιδιώκονται από τον ηττημένο. Η Ελλάς λοιπόν δεν πρέπει να είναι ο ηττημένος. Διότι αν φανεί αδύναμη θα γιγαντωθούν οι ορέξεις άλλων. Και εννοούμε τους Τούρκους, οι οποίοι συνιστούν μιαν άμεση και πραγματική απειλή και τους Αλβανούς, οι οποίοι σε αντίθεση με τους Σκοπιανούς έχουν την δυναμική της αναπτύξεως σε αξιόλογη στρατιωτική δύναμη.


Οι Σκοπιανοί λοιπόν, πρέπει να υποχρεωθούν σε μιαν επώδυνη υποχώρηση. Η εκατέρωθεν αποδοχή μιας συνθέτου ονομασίας, συνιστά επώδυνη υποχώρηση για την Ελλάδα και κέρδος για τα Σκόπια. Που είναι βέβαιον ότι σε επόμενη φάση θα αποτινάξουν το όποιο συνθετικό θα προστεθεί στην λέξη Μακεδονία.

Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Τουλάχιστον να υποχρεωθούν να συνομολογήσουν ότι δεν θεωρούν εαυτούς «μακεδονικό έθνος». Να αναγνωρίσουν δηλαδή και να διακηρύξουν χωρίς περιστροφές και επιφυλάξεις αυτό που είχε παραδεχθεί ο Κίρο Γκλιγκόρωφ. Ότι δηλαδή: «Ήλθαμε εδώ τον 7ο αιώνα. Δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, αλλά κατοικούμε σε έναν τόπο που λέγεται Μακεδονία και από αυτό παίρνουμε το όνομά μας».

Να υποχρεώσουμε λοιπόν τους Σκοπιανούς να αποκηρύξουν τον ψευδεπίγραφο ισχυρισμό ότι συνιστούν το «μακεδονικό έθνος». Θα μας πουν ότι τους είναι επώδυνο. Ότι ο πληθυσμός τους θα αντιδράσει. Μπορεί να δούμε και συλλαλητήρια στα Σκόπια. Πρέπει να μείνουμε ανυποχώρητοι. Να οδηγήσουμε αυτούς να αποδεχθούν «έντιμο συμβιβασμό». Είναι για μας ζήτημα εθνικού κύρους.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ το Σάββατο 13/1/2018