Ο στρατιωτικός μπερές έχει μόδα! Άλλους τους ψηλώνει άλλους τους κονταίνει!

Ο στρατιωτικός μπερές έχει μόδα! Άλλους τους ψηλώνει άλλους τους κονταίνει!  Δείτε τις τάσεις!

Όταν ξεκινήσαμε να ψάχνουμε το θέμα σχετικά με τη διαφορά που έχει ο γαλλικός από τον αγγλικό και τον ελληνικό μπερέ, δεν φανταζόμασταν ότι θα καταλήξουμε να μιλάμε για ...μόδα.

Και όμως!  Η συζήτηση του Armyvoice.gr με τον εμπειρότατο στο θέμα Άγγελο Φρουζάκη, η οικογένεια του οποίου δραστηριοποιείται στο χώρο του στρατιωτικού ενδύματος από τον προηγούμενο αιώνα, περιείχε εκπλήξεις!

Κατ' αρχήν μας ξεκαθάρισε τη διαφορά που έχουν οι εισαγόμενοι μπερέδες που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά.

Οι μπερέδες που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, εκτός από τον ελληνικό (κινεζικής συνήθως κατασκευής)  είναι ο αγγλικός και ο γαλλικός.

"Σαν ποιότητα είναι ολόμαλλοι και οι δυο" τονίζει ο κ. Φρουζάκης.

Ο γαλλικός είναι φοδραρισμένος, ενώ ο αγγλικός είναι "ξέφοδρος", είναι δηλαδή σκέτο το καλούπι.


Κι εδώ είναι που μπαίνουμε σε ζητήματα μόδας, καθώς ο κ. Άγγελος Φρουζάκης μας μεταφέρει τα μυστικά των πελατών του όλα αυτά τα χρόνια:


Ο ψηλός άνδρας φοράει ό,τι μπερέ θέλει. Ο πιο κοντός θέλει τον αγγλικό γιατί τον "ψηλώνει" λίγο, επειδή είναι πιο φαρδύς γύρω γύρω. Ο πιλόγυρος στον αγγλικό μπερέ είναι περίπου ένα πόντο πιο φαρδύς και πιο μακρύς, οπότε αρέσει πολλές φορές περισσότερο, λέει στο Armyvoice.gr.

Σπεύδει μάλιστα να παρατηρήσει ότι "το δίκοχο πήγαινε πιο πολύ ειδικά στους Έλληνες, αφού είμαστε ως λαός "κοντός"  κατά μέσο όρο".

Η ιστορία του μπερέ

Η λέξη Μπερές προέρχεται από την Γαλλική Γλώσσα, ουσιαστικό αρσενικό Beret και είναι ο μάλλινος πίλος των ορεινών κατοίκων της Γασκωνίας, αρχαίας χώρας της μεσημβρινής Γαλλίας η οποία οφείλει τη σημερινή ονομασία της στους Ουάσκωνας ή Βάσκωνας (Βάσκοι).

Σε στρατιωτική χρήση με την ακριβώς σημερινή του μορφή ο μπερές κάνει την εμφάνιση του περί το έτος 1644 στους Αγγλικούς Εμφυλίους Πολέμους

Στα τεθωρακισμένα ο μπερές υιοθετείται για πρώτη φορά από τους Γάλλους αρματιστές αξιωματικούς κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1917, και ήταν ιδιαίτερα αρεστός στους βετεράνους οπλίτες με αποτέλεσμα να διαδοθεί αυτόματα σε όλα τα πληρώματα σαν μόδα.

Για χρώμα του μπερέ επιλέχθηκε το μαύρο ή σκούρο μπλε καθαρά για εργονομικούς λόγους, διότι οι λεκέδες από τα λάδια και τα γράσα φαινόταν λιγότερο. Το 1924 επιλέχθηκε και από τους Βρετανούς ως το επίσημο κάλυμμα κεφαλής των Βρετανικών Τεθωρακισμένων.

Ο Μαύρος Μπερές στον Ελληνικό Στρατό υιοθετείται το 1941 στην Μέση Ανατολή ακολουθώντας την εμφάνιση του Αγγλικού Στρατού. Οι πρώτοι που τον φόρεσαν ήταν τα Ελληνικά πληρώματα των Lynx ΙΙ, Κάρριερς και Μάρμον Χάριγκτον που εκπαιδεύτηκαν και πολέμησαν στην Μέση Ανατολή.

Επισήμως τον Αύγουστο του 1942 συγκροτήθηκε στην Μέση Ανατολή ο Ιερός Λόχος με Διοικητή τον Επίλαρχο Ανδρέα Καλλίνσκη υιοθετώντας ενδυματολογικά τις στολές των Άγγλων Κομάντο με τον διάσημο πράσινο μπερέ. Μπερέ φόρεσαν και πολλοί άνδρες σε όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις στον Ελλαδικό χώρο.

Με την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή ο Μπερές υιοθετείται από τον Ελληνικό Στρατό με διάφορα χρώματα ανάλογα με το όπλο, μαύρο για τα Τεθωρακισμένα, πράσινο για τις Ειδικές Δυνάμεις, μπλε για τους Πεζοναύτες, κόκκινο για την Αεροπορία Στρατού και χακί για τα άλλα όπλα, μέχρι το Μάιο του 1979 οπότε αντικαταστάθηκε με το δίκοχο, εκτός από τα Τεθωρακισμένα την Αεροπορία Στρατού και τις Ειδικές Δυνάμεις.

Μετά το 1945 ο μαύρος μπερές είναι το κάλυμμα της κεφαλής των τεθωρακισμένων δυνάμεων των περισσοτέρων κρατών και θεωρείται ΣΥΜΒΟΛΟ ΕΠΙΛΕΚΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ, σε όλο τον κόσμο.

Έπειτα από διάλειμμα 23 χρόνων ο μπερές επανέρχεται θριαμβευτικά σε όλο τον Ελληνικό Στρατό Ξηράς, αντικαθιστώντας το γνωστό δίκοχο στη στολή των στρατιωτών. 

Πιο συγκεκριμένα, το Γενικό Επιτελείο Στρατού ανακοίνωσε ότι, με απόφαση του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου, καθιερώθηκε ο μπερές χρώματος μπλε σκούρου με κεντητό εθνόσημο ως κάλυμμα κεφαλής για όλο το στρατιωτικό προσωπικό, σε αντικατάσταση του μέχρι σήμερα δίκοχου. 

Ωστόσο, διατηρούνται οι καθιερωμένοι μπερέδες με τα αντίστοιχα χρώματα όπως παρακάτω:

• Πράσινο για τις Ειδικές Δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων και των Πεζοναυτών
• Μαύρο για το Όπλο των Τεθωρακισμένων
• Βυσσινί για το Όπλο της Αεροπορίας Στρατού
• Κόκκινο για την 71 η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία
• Γαλάζιο για την Προεδρική Φρουρά

Για τη λήψη της παραπάνω απόφασης διενεργήθηκε μελέτη-έρευνα σε όλο το στρατιωτικό προσωπικό για διαπίστωση της υπάρχουσας τάσης. 

Ζητήθηκαν επίσης οι απόψεις της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού και λήφθηκαν υπόψη άλλες παράμετροι, όπως η εργονομία, η εμφάνιση, αλλά και η «εναρμόνιση» με τη διεθνή τάση πού έχει επιβάλει ή προσανατολίζει τους στρατούς στον μπερέ. 

Άλλωστε, σχεδόν πάντα επιρροές από το εξωτερικό διαμόρφωναν την αισθητική στον τομέα αυτό, χωρίς να παραγνωρίζεται η παράδοση. Μπερές και δίκοχο εναλλάσσονται στα… κεφάλια των Ελλήνων στρατιωτών τα τελευταία 50 τουλάχιστον χρόνια. 

Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν με δίκοχο αλλά και παλιότερα ήταν σήμα κατατεθέν, όπως θυμίζει και η γνωστή φωτογραφία τον Ελευθερίου Βενιζέλου.

Με πληροφορίες που βρήκαμε δημοσιευμένες στο www.proelasi.org