Στρατιωτικοί Ηπείρου: Διεκδικούμε αμετάθετο στα 25 έτη υπηρεσίας

Αμετάθετο στα 25 έτη υπηρεσίας διεκδικούν οι στρατιωτικοί της Ηπείρου. Είναι ένα αίτημα χωρίς κόστος το οποίο θα μπορούσε να επιλυθεί με το νομοσχέδιο ΥΠΕΘΑ

Η Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Ηπείρου ΕΣΠΕΗΠ μέσω της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών ΠΟΜΕΝΣ υπενθυμίζει με ανακοίνωσή της, ότι οι στρατιωτικοί διεκδικούν αμετάθετο μετά τα 25 χρόνια υπηρεσίας


Στην ανακοίνωση αναφέρει:

Εν όψει και της ολοκλήρωσης υποβολής  φρουρών επιθυμίας των στελεχών για τις τακτικές μεταθέσεις του έτους 2018 η Ένωση μας για ακόμη μία φορά  υπενθυμίζει το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι και οι οικογένειες τους.

                Και αυτό δεν είναι άλλο από  την παραχώρηση δικαιώματος μετακίνησης σε Φρουρά της επιθυμίας τους ή πλησίον αυτής και εν συνεχεία παραμονή εκεί επ’ αόριστο («αμετάθετο»), μετά τη συμπλήρωση 25 ετών υπηρεσίας από κατατάξεως στις Ένοπλες Δυνάμεις.

     Οι στρατιωτικοί ως κοινωνική ομάδα, βρίσκονται υπό συνεχή  μετακίνηση σε όλη την Ελλάδα και ιδίως σε απομακρυσμένες περιοχές της Θράκης και των νησιών του Αν. Αιγαίου, μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα, για την κάλυψη των εκάστοτε υπηρεσιακών αναγκών.

     Απαιτείται ενδιαφέρον και βούληση από την πλευρά της Πολιτείας για την επίλυση προβλημάτων και την ανακούφιση του χαμηλόβαθμου κυρίως στρατιωτικού προσωπικού που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από την οικονομική κρίση και τις συνεχείς μισθολογικές περικοπές, αδυνατώντας πλέον να συντηρήσει αξιοπρεπώς την οικογένεια του. Ιδίως και μετά του νέου συνταξιοδοτικού Νόμου που ισχύει και προβλέπει 40 έτη πραγματικής Υπηρεσίας ή 58 ετών.

    Σας παρουσιάζουμε μερικά από τα πλεονεκτήματα που θα προκύψουν από την θέσπιση του αμετάθετου:

     α. Παράταση παραμονής στην ενεργό υπηρεσία (έως και 10 έτη) του προσωπικού που έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα (25 έτη) και το οποίο διάγει την πλέον παραγωγική φάση της σταδιοδρομίας του.

     β. Σταθερός οικογενειακός προγραμματισμός (απόκτηση κατοικίας, σπουδές τέκνων, εργασία συζύγου κλπ), χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές. Παρέχεται στους συζύγους των στρατιωτικών, που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, η δυνατότητα αναζήτησης μόνιμης απασχόλησης, ώστε να συμβάλουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

      γ. Αύξηση παραγωγικότητας και αποδοτικότητας των ευεργετούμενων στελεχών, με εντατικοποίηση του ρυθμού εργασίας, μακριά – κατά το δυνατόν – από προβλήματα οικογενειακής και οικονομικής φύσεως.

     δ. Μείωση δαπανών που καταβάλλει η Υπηρεσία για τις μετακινήσεις των μετατιθέμενων.

     ε. Ξεριζώνεται ως νοοτροπία η προσφιλής συνήθεια της προσφυγής σε πλάγια μέσα για το θέμα των μεταθέσεων, νοοτροπία που εξέθρεψε το πελατειακό κομματικό σύστημα.

             στ.  Εξάλειψη φαινομένων απώλειας της οικογενειακής συνοχής, εξαιτίας της διατήρησης 2 και 3 κατοικιών. Το εν λόγω φαινόμενο είχε ως αποτέλεσμα συχνές διαζεύξεις συζύγων και εμφάνιση ψυχοσωματικών διαταραχών στα παιδιά λόγω του ασταθούς οικογενειακού ή κοινωνικού περιβάλλοντος.

     Η εν λόγω διακριτή μεταχείριση εις βάρος των Ελλήνων Στρατιωτικών, εγείρει ερωτήματα, ως προς τη στόχευση της πράξης αυτής, που επαγωγικά οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Πολιτεία, είτε υποτιμά το πολύτιμο (αλλά δυστυχώς μη εμφανές στην κοινωνική καθημερινότητα) έργο που παράγουν οι ΕΔ, είτε θεωρεί τους υπηρετούντες σε αυτές ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, βλέποντας μονάχα στο πρόσωπό τους πρόθυμους και δεδομένους λειτουργούς του κρατικού μηχανισμού, οι οποίοι θα κληθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε οποιοδήποτε τομέα της κρατικής μέριμνας αποτυγχάνει ο συμβατικός μηχανισμός (πολιτική προστασία κ.α) που έχει στη διάθεσή της η Πολιτεία (πρόσφατο παράδειγμα η αντιμετώπιση της προσφυγικής – μεταναστευτικής κρίσης), με δεδομένο μάλιστα ότι – εύλογα – δεν παρέχεται θεσμικά στην υπόψη κατηγορία εργαζομένων, το δικαίωμα της απεργίας.

Αρνούμενοι να αποδεχθούμε τη συλλογιστική της δεύτερης παραδοχής, η οποία υποκρύπτει διαχρονικές συμπλεγματικές αντιλήψεις, προτείνεται η λήψη μέτρων τα οποία εφαρμοζόμενα θα καταδείξουν το ενδιαφέρον της Πολιτείας για το προσωπικό των ΕΔ και θα άρουν χρόνιες αγκυλώσεις και παθογένειες. Κατόπιν τούτου, προτείνεται η ενσωμάτωση στο ισχύον νομικό πλαίσιο (Ν.3883/2010), τροποποιητικής προσθήκης, όπως παρακάτω:

      «Μετά τη παρέλευση συνολικής πραγματικής υπηρεσίας 25 ετών, το στέλεχος να μετατίθεται υποχρεωτικά σε Μονάδα ή Υπηρεσία της πόλης προτίμησής του και εάν αυτό δεν είναι δυνατόν μετατίθεται σε Μονάδα ή Υπηρεσία του οικείου ή άλλου Κλάδου των ΕΔ που απέχει το ανώτερο 40 χιλιόμετρα οδικώς από αυτήν (την πόλη) και πάντα εντός της περιφερειακής ενότητας στην οποία υπάγεται ο τόπος πρώτης προτίμησης του στελέχους, με δυνατότητα παραμονής μέχρι τη συνταξιοδότηση ή την αποστρατεία του στελέχους. Από την εφαρμογή της διάταξης αυτής εξαιρούνται απαρέγκλιτα οι Ανώτατοι και Ανώτεροι Αξιωματικοί που έχουν αποφοιτήσει από τις ΑΔΙΣΠΟ, ΑΣΠ και ισότιμες αυτών, και προορίζονται σταδιοδρομικά για την κάλυψη θέσεων ευθύνης, όσοι έχουν εκπαιδευτεί με έξοδα της υπηρεσίας στο εσωτερικό ή εξωτερικό και δεν έχουν συμπληρώσει το προβλεπόμενο πρόσθετο χρόνο υποχρεωτικής παραμονής στην υπηρεσία».

Κατόπιν των παραπάνω παρακαλούμε για τις ενέργειές σας για την επίλυση του θέματος που θα βοηθήσει χιλιάδες συναδέλφους αλλά κυρίως στηρίξτε και ενισχύστε τις ίδιες τις οικογένειές τους. Δεν νοείται πλέον λογικό να ταλαιπωρεί επί μια ολόκληρη ζωή τον ίδιο και την οικογένεια του με συχνές μεταθέσεις. Θα πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος και να αποκτήσει και αυτός δικαίωμα στην ζωή! Το Προσωπικό, η ψυχολογία του και το ηθικό του ήταν πάντα το πολυτιμότερο όπλο της Πατρίδας μας. Προσέξτε το, σεβαστείτε το και αξιοποιήστε το όπως του αρμόζει…!!!