Αναβάθμιση F-16: Εξελίξεις στην άμυνα φέρνει η δήλωση Τραμπ για τα 2,4 δισ. Μπορεί η Ελλάδα να αντέξει το ποσό;
Οι δηλώσεις που ακολούθησαν τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, με τον Αμερικανό ομόλογό του, Ντόναλντ Τραμπ αναφορικά με τα ζητήματα της άμυνας που είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι αφήνει απόλυτα ικανοποιημένη την ελληνική πλευρά.
Το πρώτο θέμα στην ατζέντα ήταν αυτό της αναβάθμισης των F-16. Σίγουρα αυτό που ενδιαφέρει την Ελλάδα δεν είναι αναφορά στην έγκριση του προγράμματος από αμερικανικής πλευράς. Για ποιον λόγο να μην το ενέκριναν σε μια χώρα «φίλη και σύμμαχο»; Τσάμπα θα το έκαναν; Όχι βέβαια, άρα το πραγματικό ζήτημα στο θέμα αυτό είναι αν θα βρει η Ελλάδα τα χρήματα για να προχωρήσει.
Κάπου εκεί τα νέα ήταν λιγότερο από ικανοποιητικά για την ελληνική πλευρά, πάντα με βάση όσα προέκυψαν από τις δηλώσεις των δυο προέδρων. Ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι το ύψος του προγράμματος αναβάθμισης των ελληνικών F-16 θα ανέλθει στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δηλαδή ένα ποσό λίγο μεγαλύτερο από 2 δισεκατομμύρια ευρώ με βάση την τρέχουσα ισοτιμία ευρώ/δολαρίου.
Η ελληνική πλευρά φέρεται να διεκδικεί από τους Αμερικανούς την αφαίρεση του ποσού της αμερικανικής Αεροπορίας (USAF), κάτι το οποίο όμως μοιάζει ιδιαίτερα δύσκολο σε μια περίοδο που εξακολουθούν να ισχύουν οι αυτόματες περικοπές (sequestration) και η εμπλοκή της USAF κάθε άλλο παρά επουσιώδης είναι.
Αν συνεκτιμηθεί ότι η ελληνική δυνατότητα φαίνεται να περιορίζεται στο 1-1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, θα πρέπει να αναμένονται εξελίξεις σε ένα πρόγραμμα κεφαλαιώδους σημασίας για την αποτρεπτική ισχύ της Πολεμικής Αεροπορίας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων εν γένει.
Συνεπάγεται τη δαπάνη ωρών που σε αντίθεση με την Ελλάδα που πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ιδιαίτερα αυτές τις διαστάσεις, αποτιμώνται σε κόστος, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από έναν ήδη «στριμωγμένο» για τα αμερικανικά πάντα δεδομένα προϋπολογισμό.
Εάν η Ελλάδα θεωρεί ότι μπορεί να έχει καλύτερη τύχη στο Κογκρέσο ζητώντας «επιδότηση» του προγράμματος, ενδεχομένως με το επιχείρημα τον ρόλο της στην ανατολική Μεσόγειο όπου το Ισραήλ θα λαμβάνει σε ετήσια βάση 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια και η Αίγυπτος άλλα 2 δισεκατομμύρια δολάρια, οπότε το να ζητήσει μια συμβολική και ταυτόχρονα πολύ ουσιαστική χειρονομία από αμερικανικής πλευράς, ας το επιχειρήσει.
Εξάλλου, ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ ανέφερε ότι η Ελλάδα καλείται να παίξει σημαντικό ρόλο στην περιοχή, ενώ η Ελλάδα αποκλήθηκε σημαντικός και αξιόπιστος εταίρος των ΗΠΑ στον οποίο οι ΗΠΑ έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στο επίπεδο της άμυνας.
Και κάτι τελευταίο που μας έκανε εντύπωση, όμως χρήζει διευκρίνησης διότι η παρεμβολή της μετάφρασης δεν επέτρεπε να ακουστεί ο Τραμπ απευθείας. Ακούσαμε καλά ότι ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε ότι υπάρχει προοπτική «αγοράς αεροσκαφών από την Boeing»; Αν ναι, τι εννοούσε ακριβώς; Ποιος ανακίνησε το θέμα; Η ελληνική πλευρά; Ποιο το περιεχόμενο της συζήτησης; Τα F/A-18 Super Hornet; Το ΓΕΑ το ξέρει και συμφωνεί;
Όλα αυτά πάντα με ένα μεγάλο ΑΝ ο Τραμπ όντως προέβη σε σχετική αναφορά και αν δεν έχει κάνει λάθος ο Αμερικανός πρόεδρος μπερδεύοντας π.χ. τα Super Hornet με τα F-35 Lightning II, την επιθυμία απόκτησης των οποίων δεν θα αποτελούσε είδηση… όπως και η απουσία των απαραίτητων κονδυλίων ακόμα και για να τα ονειρεύεται η ελληνική πλευρά.
Ένα άλλο σημείο που έκανε εντύπωση στην υπόθεση των F-16 είναι η αναφορά του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν. Αν αφήσουμε κατά μέρος την κάλυψη των αναγκών στο επίπεδο της εσωτερικής πολιτικής ώστε να φανεί ότι υλοποιεί τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, θα πρέπει να διαπιστωθεί εάν η υπογράμμιση του σημείου αυτού συνεπάγεται κάτι αρνητικό για τη φιλοδοξία της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας (όχι μόνο της ΕΑΒ) να παίξει καθοριστικό ρόλο στο πρόγραμμα αναβάθμισης.
Ίσως τελικά όλα θα κριθούν στην εξασφάλιση πλεονάζοντος υλικού για τις Ένοπλες Δυνάμεις, το οποίο στη συγκυρία που διέρχεται η χώρα έχει αποκτήσει δυσανάλογα μεγάλη σημασία. Και αυτό θα μπορούσε να γίνει με σημαντικά χαμηλό κόστος.
Κόστος σίγουρα δυσανάλογο του πολλαπλασιαστικού οφέλους που θα συνεπαγόταν για την ελληνική επιχειρησιακή ετοιμότητα και ικανότητα, τομέας που θα έπρεπε να ενδιαφέρει έντονα και τους Αμερικανούς, εάν υποτεθεί ότι επιθυμούν να κάνουν ουσιαστικές εξοικονομήσεις.
Διαβάστε τη συνέχεια της ανάλυσης στο /www.defence-point.gr
Οι δηλώσεις που ακολούθησαν τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, με τον Αμερικανό ομόλογό του, Ντόναλντ Τραμπ αναφορικά με τα ζητήματα της άμυνας που είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι αφήνει απόλυτα ικανοποιημένη την ελληνική πλευρά.
Το πρώτο θέμα στην ατζέντα ήταν αυτό της αναβάθμισης των F-16. Σίγουρα αυτό που ενδιαφέρει την Ελλάδα δεν είναι αναφορά στην έγκριση του προγράμματος από αμερικανικής πλευράς. Για ποιον λόγο να μην το ενέκριναν σε μια χώρα «φίλη και σύμμαχο»; Τσάμπα θα το έκαναν; Όχι βέβαια, άρα το πραγματικό ζήτημα στο θέμα αυτό είναι αν θα βρει η Ελλάδα τα χρήματα για να προχωρήσει.
Κάπου εκεί τα νέα ήταν λιγότερο από ικανοποιητικά για την ελληνική πλευρά, πάντα με βάση όσα προέκυψαν από τις δηλώσεις των δυο προέδρων. Ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι το ύψος του προγράμματος αναβάθμισης των ελληνικών F-16 θα ανέλθει στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δηλαδή ένα ποσό λίγο μεγαλύτερο από 2 δισεκατομμύρια ευρώ με βάση την τρέχουσα ισοτιμία ευρώ/δολαρίου.
Η ελληνική πλευρά φέρεται να διεκδικεί από τους Αμερικανούς την αφαίρεση του ποσού της αμερικανικής Αεροπορίας (USAF), κάτι το οποίο όμως μοιάζει ιδιαίτερα δύσκολο σε μια περίοδο που εξακολουθούν να ισχύουν οι αυτόματες περικοπές (sequestration) και η εμπλοκή της USAF κάθε άλλο παρά επουσιώδης είναι.
Αν συνεκτιμηθεί ότι η ελληνική δυνατότητα φαίνεται να περιορίζεται στο 1-1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, θα πρέπει να αναμένονται εξελίξεις σε ένα πρόγραμμα κεφαλαιώδους σημασίας για την αποτρεπτική ισχύ της Πολεμικής Αεροπορίας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων εν γένει.
Συνεπάγεται τη δαπάνη ωρών που σε αντίθεση με την Ελλάδα που πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ιδιαίτερα αυτές τις διαστάσεις, αποτιμώνται σε κόστος, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από έναν ήδη «στριμωγμένο» για τα αμερικανικά πάντα δεδομένα προϋπολογισμό.
Εάν η Ελλάδα θεωρεί ότι μπορεί να έχει καλύτερη τύχη στο Κογκρέσο ζητώντας «επιδότηση» του προγράμματος, ενδεχομένως με το επιχείρημα τον ρόλο της στην ανατολική Μεσόγειο όπου το Ισραήλ θα λαμβάνει σε ετήσια βάση 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια και η Αίγυπτος άλλα 2 δισεκατομμύρια δολάρια, οπότε το να ζητήσει μια συμβολική και ταυτόχρονα πολύ ουσιαστική χειρονομία από αμερικανικής πλευράς, ας το επιχειρήσει.
Εξάλλου, ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ ανέφερε ότι η Ελλάδα καλείται να παίξει σημαντικό ρόλο στην περιοχή, ενώ η Ελλάδα αποκλήθηκε σημαντικός και αξιόπιστος εταίρος των ΗΠΑ στον οποίο οι ΗΠΑ έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στο επίπεδο της άμυνας.
Και κάτι τελευταίο που μας έκανε εντύπωση, όμως χρήζει διευκρίνησης διότι η παρεμβολή της μετάφρασης δεν επέτρεπε να ακουστεί ο Τραμπ απευθείας. Ακούσαμε καλά ότι ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε ότι υπάρχει προοπτική «αγοράς αεροσκαφών από την Boeing»; Αν ναι, τι εννοούσε ακριβώς; Ποιος ανακίνησε το θέμα; Η ελληνική πλευρά; Ποιο το περιεχόμενο της συζήτησης; Τα F/A-18 Super Hornet; Το ΓΕΑ το ξέρει και συμφωνεί;
Όλα αυτά πάντα με ένα μεγάλο ΑΝ ο Τραμπ όντως προέβη σε σχετική αναφορά και αν δεν έχει κάνει λάθος ο Αμερικανός πρόεδρος μπερδεύοντας π.χ. τα Super Hornet με τα F-35 Lightning II, την επιθυμία απόκτησης των οποίων δεν θα αποτελούσε είδηση… όπως και η απουσία των απαραίτητων κονδυλίων ακόμα και για να τα ονειρεύεται η ελληνική πλευρά.
Ένα άλλο σημείο που έκανε εντύπωση στην υπόθεση των F-16 είναι η αναφορά του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν. Αν αφήσουμε κατά μέρος την κάλυψη των αναγκών στο επίπεδο της εσωτερικής πολιτικής ώστε να φανεί ότι υλοποιεί τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, θα πρέπει να διαπιστωθεί εάν η υπογράμμιση του σημείου αυτού συνεπάγεται κάτι αρνητικό για τη φιλοδοξία της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας (όχι μόνο της ΕΑΒ) να παίξει καθοριστικό ρόλο στο πρόγραμμα αναβάθμισης.
Ίσως τελικά όλα θα κριθούν στην εξασφάλιση πλεονάζοντος υλικού για τις Ένοπλες Δυνάμεις, το οποίο στη συγκυρία που διέρχεται η χώρα έχει αποκτήσει δυσανάλογα μεγάλη σημασία. Και αυτό θα μπορούσε να γίνει με σημαντικά χαμηλό κόστος.
Κόστος σίγουρα δυσανάλογο του πολλαπλασιαστικού οφέλους που θα συνεπαγόταν για την ελληνική επιχειρησιακή ετοιμότητα και ικανότητα, τομέας που θα έπρεπε να ενδιαφέρει έντονα και τους Αμερικανούς, εάν υποτεθεί ότι επιθυμούν να κάνουν ουσιαστικές εξοικονομήσεις.
Διαβάστε τη συνέχεια της ανάλυσης στο /www.defence-point.gr
Newspaper is an amazing magazine blogger theme that is easy to use and change to fit your needs
No comments
Post a Comment