Γιατί η Ελλάδα παραμένει σημαντική για τις ΗΠΑ - ΑΠΟΨΗ

Οι σχέσεις Ελλάδας - ΗΠΑ έχουν χαρακτηριστεί ως σχέσεις στρατηγικής σημασίας. Η Ελλάδα παραμένει σημαντική για τις ΗΠΑ

Γράφει ο Αλέξανδρος Δρίβας,
Αναλυτής ΚΕΔΙΣΑ


Στη διεθνή πολιτική, υπάρχει μια πτυχή πολύ σημαντική που είναι αντικείμενο ακαδημαϊκής έρευνας αλλά λαμβάνει χώρα και στην πολιτική πρακτική, όταν οι δρώντες αποφασίζουν για ζητήματα που οδηγούν σε εξελίξεις.

Είναι οι σχέσεις που έχουν οι μικρές και μεσαίες χώρες (small/weak states) με τις μεγάλες δυνάμεις (great powers/superpowers).

Mια τέτοια περίπτωση συναντούμε στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Οι σχέσεις των δύο χωρών έχουν χαρακτηριστεί ως σχέσεις στρατηγικής σημασίας και όχι άδικα καθώς τόσο το εύρος όσο και το βάθος των διμερών σχέσεων είναι πολύ σημαντικά.

Το παρελθόν των ελληνοαμερικανικών σχέσεων είναι αξιόλογο ωστόσο, η ρευστή εικόνα της διεθνούς πολιτικής οδηγεί στην σκέψη για τη δυναμική των ελληνοαμερικανικών σχέσεων στο μέλλον.

Το πολυπολικό σύστημα βελτιώνει τις σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Ουάσινγκτον Το κοινό σύστημα αξιών που μοιράζονται Ελλάδα και ΗΠΑ είναι σίγουρα ένας ποιοτικός παράγοντας που κρατά τις σχέσεις μεταξύ των κρατών σε ένα σταθερό πλαίσιο.

Παρόλα αυτά, ο πολιτικός ρεαλισμός είναι εκείνος που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις διακρατικές σχέσεις. Από αυτόν τον κανόνα, δεν μπορούν να αποτελέσουν εξαίρεση οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις.

Ο Ψυχρός Πόλεμος και το status quo των δύο πόλων που διαμορφώθηκε κατά τη διάρκειά του, έκανε τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις να προσδιορίζονται περισσότερο από αυτό καθ’αυτό το διπόλικό σύστημα παρά να αυτοπροσδιορίζονται από τις ίδιες τις χώρες.

 Κατ’ αυτόν τον τρόπο η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε, αποτελούσε ουσιαστικά τον κυρίαρχο τρόπο διαμόρφωσης της ελληνοαμερικανικής ατζέντας.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε είναι ζωντανή και στο παρόν. Η διαφορά έγκειται στο οτι δεν υφίσταται διπολικό σύστημα και έτσι οι ευκαιρίες για συνεργασία μεταξύ των δύο στρατηγικών συμμάχων έχουν πολλαπλασιαστεί. Κάποιες δε από αυτές τις ευκαιρίες, συνιστούν και αναγκαιότητες και για τις δύο χώρες.

Η έλλειψη Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας εντός της Ε.Ε καθιστά την Ελλάδα σημαντική για τις ΗΠΑ Η Ε.Ε βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι πολλαπλών κρίσεων. Ο προβληματισμός των ΗΠΑ για την κατάσταση στην οποία επικρατεί στην Γηραιά Ήπειρο, είναι δεδομένος.

Η Ε.Ε πέραν της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τις χώρες του Νότου, της δράσης του ισλαμικού φονταμενταλισμού σε ευρωπαϊκές χώρες, δεν έχει ακόμη καταφέρει να υλοποιήσει ένα πλαίσιο κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.

Οι ΗΠΑ δίνουν μεγάλη σημασία σε χώρες που βρίσκονται σε νευραλγικές περιοχές. Μια από αυτές τις χώρες, είναι η Ελλάδα. Η ευρύτερη ανατολική Μεσόγειος έχει μετατραπεί ουσιαστικά σε «ζώνη των κρίσεων». Λιβύη και Συρία συνιστούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου.

Το «ρήγμα» των Βαλκανίων είναι ξανά «ενεργό» ενώ η Αίγυπτος προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Μέσα σε ένα τέτοιο περιφερειακό περιβάλλον, η σταθερότητα σπανίζει και οι ΗΠΑ έχουν κάθε όφελος να δράσουν έτσι ώστε Ελλάδα και Κύπρος να παραμείνουν οι θετικές εξαιρέσεις στην περιοχή, προσπαθώντας να αναπληρώσουν το κενό που αφήνει η έλλειψη μιας συντονισμένης κοινής εξωτερικής πολιτικής από πλευράς της Ε.Ε.

Ο νέος δίαυλος μιας αποτελεσματικής ελληνοαμερικανικής συνεργασίας. Οι εποικοδομητικές διμερείς σχέσεις, ενισχύονται όταν είναι αμοιβαία επωφελείς. Οι ΗΠΑ στήριξαν την Ελλάδα κατά την περίοδο του Προέδρου Ομπάμα στις διαπραγματεύσεις της Αθήνας με την Ε.Ε και το ΔΝΤ ενώ επίσημα εξέφρασαν πολλές φορές τον προβληματισμό τους για την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ε.Ε ως μέθοδος εξόδου από την οικονομική κρίση.

Η γεωστρατηγική αξία της Ελλάδας για τις ΗΠΑ έχει αναβαθμιστεί από τη στιγμή που συντρέχουν εξελίξεις σαν αυτές που περιγράφτηκαν. Η Ουάσινγκτον θεωρεί πως Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ μπορούν να δημιουργήσουν μια περιφερειακή συνεργασία η οποία θα εγγυάται την μη μετατροπή της περιοχής από ζώνη κρίσεων σε πεδίο γενικευμένης σύρραξης.

Διαβάστε τη συνέχεια της ενδιαφέρουσας ανάλυσης στην ιστοσελίδα του ΚΕΔΙΣΑ